തിരികെ

ഏറെ നാളായി അടഞ്ഞുകിടന്നിരുന്ന എഴുത്തുപുരയുടെ വാതില്‍ പണിപ്പെട്ടു തുറന്ന് മനസ്സിന്‍റെ കലവറയിലൊന്നു കയറി നോക്കി.

മുറിയിൽ നിറയെ മറവിയുടെ മാറാല...

തുരുമ്പെടുത്ത അക്ഷരങ്ങൾ..

പലതും വേര്‍തിരിക്കാനാവാത്ത വിധം കുഴഞ്ഞുമറിഞ്ഞ് കൂടിക്കലര്‍ന്നിരിക്കുന്നു....!

ചിന്തയുടെ കടവാവലുകള്‍ അന്തമില്ലാതെ ചിറകടിച്ചു പറക്കുന്നു..
ഓര്‍മ്മയുടെ പുസ്തകങ്ങളെല്ലാം ചിതലരിച്ചിരിക്കുന്നു....!!

ആശയം ചോര്‍ന്നൊലിക്കുന്ന മേല്‍ക്കൂരയില്‍ നോക്കി ഞാന്‍ അന്തിച്ചു നിന്നു പോയി...

ഇനിയിതെല്ലാം തൂത്തുതുടച്ച് പ്രതീക്ഷയുടെ ഒരു തിരിനാളം കൊളുത്തിവയ്ക്കാനാകുമോ...???
ആശങ്കയുടെ ഇരുട്ടില്‍ പകച്ചു നില്‍ക്കുന്നു ഞാനിപ്പോഴും...!‍